الگوهای طراحی مجموعه‌ای از راه‌حل‌های اثبات‌شده برای مشکلات متداول برنامه‌نویسی هستند که در طول زمان توسط توسعه‌دهندگان مختلف مورد استفاده قرار گرفته‌اند. این الگوها به شما کمک می‌کنند تا کدهای قابل نگهداری‌تر، انعطاف‌پذیرتر و سازمان‌دهی‌شده‌تری بنویسید. هر الگوی طراحی یک راه‌حل کلی برای یک مشکل خاص است و در سناریوهای مختلف قابل استفاده است.
استفاده از الگوهای طراحی نه تنها باعث بهبود کیفیت کد شما می‌شود، بلکه به شما کمک می‌کند تا با تیم‌های دیگر نیز به راحتی ارتباط برقرار کنید، زیرا بسیاری از توسعه‌دهندگان با این الگوها آشنا هستند.
الگوهای طراحی به سه دسته کلی تقسیم می‌شوند:
این الگوها مربوط به فرآیند ایجاد اشیا هستند و به شما کمک می‌کنند تا نحوه ساخت اشیا را بهینه کنید.
- Singleton (تک‌نمونه)
- Factory Method (متد کارخانه‌ای)
- Abstract Factory (کارخانه انتزاعی)
- Builder (سازنده)
- Prototype (نمونه اولیه)
این الگوها بر نحوه ترکیب و ساختاردهی اشیا و کلاس‌ها تمرکز دارند.
- Adapter (آداپتور)
- Bridge (پل)
- Composite (ترکیبی)
- Decorator (تزئین‌کننده)
- Facade (نما)
- Flyweight (وزن‌سبک)
- Proxy (نماینده)
این الگوها بر تعاملات و ارتباطات بین اشیا و چگونگی رفتار آنها تمرکز دارند.
- Chain of Responsibility (زنجیره مسئولیت)
- Command (فرمان)
- Iterator (گردشگر)
- Mediator (میانجی)
- Memento (یادگاری)
- Observer (ناظر)
- State (حالت)
- Strategy (استراتژی)
- Template Method (الگوی متد)
- Visitor (بازدیدکننده)
الگوهای طراحی یک ابزار قدرتمند برای حل مشکلات متداول برنامه‌نویسی هستند. آشنایی با این الگوها به شما کمک می‌کند تا کدهای بهتر، خواناتر و کارآمدتری بنویسید. استفاده از این الگوها به معنای رعایت اصول طراحی شیءگرا و کمک به افزایش انعطاف‌پذیری و قابلیت توسعه کد است.
در اینجا بخشی از مهم ترین الگو های طراحی را در فایل های مختلف .ipynb برای شما قرار داده ام.